Therapie bij de paarden

Ik heb 2 fijne paarden die graag in contact zijn met kinderen.

Paarden zijn echte kuddedieren en voelen elkaar feilloos aan. Dat gebeurt ook bij ons: ze hebben haarfijn door hoe we in onze schoenen staan. Staan we in onze kracht? Zitten we veel in ons hoofd te piekeren? Doen we ons anders voor dan hoe we ons voelen? Het zijn ware leermeesters om ons te laten ervaren wat er werkelijk speelt. Zo kunnen ze je helpen met dingen die je dwars zitten.

Net als in de spelkamer spreken we wekelijks af maar dan op stal. We maken een vast ritueel van paard poetsen (contact maken) en mogelijk "spelletjes" doen met het paard, waarbij hij (of zij) ongetwijfeld gaat spiegelen en we dat verder kunnen onderzoeken.

Er wordt niet op de paarden gereden; alles gebeurt vanaf de grond.

Passende kleding (d.i. warme kleding die vies mag worden en warme laarzen) wordt aanbevolen.

 

Ik stel mijn 2 kanjers graag voor:

 

Hij is mijn oude wijze leermeester: Cabo

Cabo is een kruising Welsh - Arabier en dat hete bloed was vroeger nogal duidelijk aanwezig. Hij kon heel, maar dan ook héél hard rennen!

Hij wordt dit jaar 26 jaar en is inmiddels meer dan zijn halve leven bij mij. Hij is heel gevoelig, maar je moet bij hem ook goed weten wat je wilt bereiken. Bij twijfel denkt hij al gauw: dan doen we het niet!

Focussen op waar je mee bezig bent werkt bij hem het best. Zit je weer ergens anders met je gedachten? Dan stopt hij met meewerken en gaat pas weer verder als je erbij bent... Tot vervelens toe kan hij dit volhouden! En ik kan het weten....

Hij is lief en goudeerlijk, houdt van kriebels op plaatsen die hij zelf aangeeft. In de kudde houdt hij alles goed in de gaten. Hij is geen leider van de kudde maar heeft op zijn oude dag best nog wat te vertellen.

Ik hoop hem nog vele jaren in goede gezondheid bij me te hebben.

Update januari 2024: Cabo is op 18 oktober 2023 waardig ingeslapen. Hij heeft tot het einde toe kunnen genieten van eten (met name liters slobber), zijn vrienden in de kudde en het lekkere najaarsweer. De gure herfstperiode met kou, wind en nattigheid wilde ik hem absoluut besparen. Vandaar 18 oktober: dit was de laatste lekkere droge en zonnige najaarsdag.

 

Na al dat hete arabierenbloed maakte ik een keer kennis met de IJslandse koudbloeden en ik was verkocht! Helemaal toen ik deze mooie dame tegen kwam: Ynga oftewel Mini (daar luistert ze beter naar!)

Mini is nu 2 jaar bij mij en een hele gevoelige jonge dame van 12 jaar.

Ze houdt niet van stress of spanning; daar wordt ze echt heel nerveus van. Dus is het zaak om jezelf goed te kennen; spanning te (h)erkennen en de ontspanning op te zoeken. Eerlijk kijken en vooral voelen wat er allemaal in je lijf en hoofd speelt. Ze zal je daar graag bij helpen.

Mini is ontzettend lief en een echte knuffelkont! Letterlijk: want dat is haar favoriete kriebelplek en ze zal graag haar kont naar je toe draaien zodat je daar kunt kriebelen. Je bent bij deze gewaarschuwd!

Mini heeft zich de afgelopen jaren flink opgewerkt in de kudde; ze is een soort moeder overste geworden en is nog niet klaar, schat ik zo in...

Ik hoop samen met Mini nog heel oud te worden!

Voor meer informatie en mogelijkheden graag mailen naar hbbspeltherapie@gmail.com