Ieder kind zit wel eens niet lekker in zijn vel. De één heeft boze buien of vertoont opstandig gedrag. Een ander maakt nare ervaringen mee. We krijgen allemaal onze portie tegenslag te verwerken. En over het algemeen kunnen we dat ook prima zelf oplossen en weer verder gaan met ons leven. Maar soms lukt dat niet en wanneer het de ontwikkeling in de weg lijkt te zitten is het verstandig hier aandacht aan te besteden.

Speltherapie kan hierbij helpen en is een geschikte behandelwijze voor kinderen van ongeveer 3 tot 13 jaar. Er zijn geen voorwaarden aan verbonden, behalve dat het kind het zelf ook moet willen.

Hoe weet je nu of je kind speltherapie nodig heeft? Welke gedragingen wijzen op een hapering of blokkade in de ontwikkeling?

• Boze buien, opstandig of agressief gedrag
• Teruggetrokken gedrag
• Faalangst, onzekerheid, negatief zelfbeeld
• Terugval in ontwikkeling (bijvoorbeeld ineens weer bedplassen, terwijl het kind zindelijk was)
• Angstig, somber, prikkelbaar, veel huilen
• Klachten als hoofdpijn, buikpijn zonder lichamelijke oorzaak
• Eetproblemen
• Slaapproblemen, nachtmerries
• Concentratieproblemen en schoolprestaties die achterblijven
• Niet meer naar school toe willen
• Niet (meer) met vriendjes willen afspreken
• Moeite met uiten van gevoelens
• Moeite met de omgang met anderen (leeftijdgenoten en/of volwassenen)

Dit is zomaar een lijst met gedragingen en het is zeker niet compleet. Ook (traumatische) ervaringen kunnen ervoor zorgen dat de ontwikkeling stagneert.

• Echtscheiding of ziekte/verlies van een dierbaar persoon
• Veranderingen in de gezinssituatie (geboorte broer/zus)
• Gebeurtenissen als oorlog, een ongeluk/ziekenhuisopname
• Het hebben van een handicap, chronisch ziek-zijn van het kind zelf of van een gezinslid
• Pesten
• Slachtoffer of getuige zijn van (seksueel) misbruik, mishandeling of geweld
• Hechtingsproblematiek; verlatingsangst, vermijden of vastklampen